نبض زندگی"محمدمهدی

من فدای اون خنده شیرینت ...

بهمن ماه بود شایدم اوایل اسفند دوره همی خونه ی خاله حکیمه تو و داداش شیطنت رو به اوج رسوندین هرچقدر غزل خانوم و آروم شما میدویدید و شیطونی میکردید سایدا جون و محمد معین جون هم همبازیتون شده بودن یه جمع شاد و دوست داشتنی ...

دایی بهمن تو یکی از روزای سرد بهمن ماه بدنیا اومده ولی ما تو یه شب گرم براش تولد گرفتیم تولدی که حضور پر رنگ تو ، توش حس میشد لحظه لحظه اش رو کنار دایی بودی انگار که تولد تو بود و از اون شب دایم میخونی شعر تولد تولد تولدت مبارک رو این روزها همینکه چند تا چیز رو روی هم میزاری تولدت مبارک میخونی نمیدونم چی رو برات تداعی میکنه شاید شمع روی کیک!!!   ...

محمد مهدی من عزیزترین نعمت خدا از بهمن ماه پارسال بعد از خراب شدن های مداوم لپ تاپ حسابی از بروز کردن وبلاگت جا موندم حالا اومدم تا اگه خدا بخواد دوباره بنویسم اول خاطرات جامونده و بعد خاطرات این روزهات رو... .... بهمن ماه نود و شش یک شب که خونه ی مامانی شون بودیم و عمو ابوالفضل و خانواده اش هم به اونجا اومدن چقدر دوست داری نی نی های کوچولو رو و این تصمیم من برای ورود یه عضو جدید به خانواده رو جدی تر میکنه روزهای بهمن ماه من و تو بیشتر با هم وقت میگذروندیم داداشی میرفت پیش دبستانی و ما تا برگشتنش صبر میکردیم برای رفتن به خونه ی مامان بزرگا پس هر روز از صبح تا ظهر کلی وقت داشتیم برا بازیهای دوتایی ...